DƏBBƏLƏMƏK

f. Razı olduğu və haqqında sazişə gəldiyi şeydən imtina etmək, sözündən dönmək, qaçmaq.
Söz verdi nigarım məni incitməyə bir də; Tez döndü sözündən, bu açıq dəbbələməkdir. Ə.Vahid.

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • DƏBBƏLƏMƏK DƏBBƏLƏMƏK – TƏSDİQLƏMƏK Sonra dəbbələməyəsən ha! (M.İbrahimov); Bu sözləri anam deyirdi. Əmim də təsdiqləyirdi (S
DƏBBƏLƏMƏ
DƏBDƏBƏ

Digər lüğətlərdə

лопотня́ побре́дить полонизи́роваться розмари́н сатра́п адге́зия конь местко́м полихро́мный телеграфи́ст точь-в-то́чь all hail bell-pull brea cutlass lockstep out-of-door self-hatred доставаться кооперировать курятник навьючивать озлобить партизанщина равнозначащий