1. İç, daxil.
2. məc. Qəlb, ürək.
Çapdı dərunumu cəlalın şövqi; Ağlımı uğratdı zayə qaşların. “”.
[Həsənqulu bəy:] Bu qədər çirkin ürəkli və qara qəlbli adamlar içində bir nəfər saf dərun və qəlbi pak adam görmək necə böyük xoşbəxtlikdir.
Sonra gözlərini onlardan çəkib öz dərununa, qəlbinə çevirdi.