1. Binanın və s.-nin sınmış pərdilərini, yaxud uçulan divarı və s. saxlamaq, eləcə də meyvəsi çox olan ağac budaqlarını sınmaqdan qorumaq üçün onların altına vurulan ağac, dəstək və s. Barıya dayaq vurmaq.
– Nurcabbarın həyətində … ağaclar bar gətirəndə altdan dayaq verməsən, budaqlar əyilib burnunu yerə döyür.
2. Üzərində bir şey bərkidilmək, yaxud qurğu qurula bilmək üçün düzəldilmiş yer, özül; dəstək ola biləcək hər şey. Körpü dayaqları. Ayaqları dirəmək üçün qayıqda dayaq yoxdur.
– Qoca Xudafərin qulağı səsdə; Kim uçan tağına dayaq düzəldər?
3. məc. İstinad ediləcək adam, şey; kömək, arxa, himayəçi. Ailənin dayağı.
– Ömrümün çırağı, canımın dayağı, könlümün sorağı, baxtımın gülüstanı Ruqiyyə idi, Ruqiyyə!
Ana ürəyidir insana dayaq; Odur bərk ayaqda çatan köməyə.
□ Dayaq durmaq – bax dayaq olmaq.
Sən bilirsən ki, adamı darda atmazlar, yıxılana dayaq durarlar.
Dayaq olmaq – kömək olmaq, arxa olmaq, müdafiə etmək, himayə etmək, dalında durmaq.
Qəmər mənə böyük bir dayaq ola bilərdi.
Dayaq vermək – ürək vermək, ruhlandırmaq, ürəkləndirmək. Özünə dayaq vermək.
