1. Düzəlmək, dikəlmək, düz durmaq, dik qalxmaq.
Otel sahibi gürcü Dmitri onun əllərini yaxasından rədd edib itələdi, o, dəhlizin divarına dəyib doğruldu.
Bir nəfər yoldaşı ilə yükü yerbəyer edən gödək, yoğun və çevik bir fəhlə Qüdrəti görüb doğruldu.
// Qalxmaq, ayağa durmaq.
Birdən Sabir doğruldu, bədənində şiddətli bir ağrı hiss edərək üzgözünü turşutdu.
2. Yönəlmək, istiqamət almaq, bir tərəfə üz tutub getmək. Evə tərəf doğrulub getdi.
3. Həqiqət olmaq, düz çıxmaq, gerçəkləşmək, həyata keçmək. Ümidlərim doğrulmadı.