DÖYÜŞDÜRMƏK

icb. Bir-biri ilə vuruşdurmaq, dalaşdırmaq, toqquşdurmaq. Qoç döyüşdürmək.
– On üç yaşına çatana kimi mən küçələrdə xoruz döyüşdürürdüm. C.Məmmədquluzadə.

// Bərk-boşluğunu yoxlamaq üçün yumurtaların uclarını birbirinə vurmaq.
Məlumdur ki, uşaqlar yumurta döyüşdürəndə əvvəl bir dadışırlar. C.Məmmədquluzadə.

◊ Söz döyüşdürmək – bax söz.
DÖYÜŞDÜRMƏ
DÖYÜŞDÜRÜLMƏ

Digər lüğətlərdə