EYİBCU

is. [ ər. eyb və fars. …cu] klas. Hər kəsdə eyib, nöqsan axtaran, hər şeydə irad tapmağa çalışan adam.
Key şux! Nədir bu güftügulər? Qılmaq sənə tənə eybculər. Füzuli.
Könlünü badəpərəst olmağa mötad edəsən; Eybcu olma, əfəndim, sənə hər an demədim?! Ə.Vahid.

EYİB
EYİBLƏMƏ

Digər lüğətlərdə

всхоха́тывать геленпо́л не заду́мано строп цвета́стенько ко́ртик отраслево́й песочные часы́ постано́вка разноти́пность социа́л-демократи́ческий ту́хнуть хазина biradiate half-bound lead-works parish clerk parkin pontifical tilt-yard гадюка жадюга запылать кормчий перекрутить