FƏRASƏT

is. [ ər. ] Dərhal anlama, başa düşmə, dərk etmə, qavrama bacarığı, zehin itiliyi; ayıqlıq.
…Bu qədər uşaq içində hər kəs Qəhrəmanın zehnindən, fərasətindən, dərsindən danışırdı. S.Rəhimov.
Qızlar fərasətinə bələd olduqları Şamamaya dərhal hay verdilər. Ə.Əbülhəsən.

// Ağıl, dərrakə.
Övladə çatar həman cəhalət; Nə əql olur onda, nə fərasət. M.Ə.Sabir.
Hünərlə fərasət bir olan yerdə; Açılır taybatay bağlı qapılar. O.Sarıvəlli.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • FƏRASƏT düşüncə — idrak — dərrakə
  • FƏRASƏT fəhm — bacarıq — qabiliyyət — məharət

Etimologiya

  • FƏRASƏT Ərəbcədir, “anlamaq qabiliyyəti” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
FƏRARİLİK
FƏRASƏTLİ

Digər lüğətlərdə

гиперти́мный драко́ний па́рдовый пожема́ниться прочу́вственный стропи́льный апати́чный варфоломе́евский подольща́ться посма́тривать твердова́тость шикова́ть эгоцентри́чно павун amuck Australian Catholicity inaccuracy long-day numeral tagua tentamen windpipe нереальность цикада