FƏRSİZ

sif. Əlindən iş gəlməyən; bacarıqsız, qabiliyyətsiz, bivec, bifər. Fərsiz övlad. Fərsiz uşaq. – Fərsiz qoyunu qurd yeyər. ( Ata. sözü ). Qədim zamanda bir Əhməd adlı tacir var imiş.
Bu tacirin Fəraməz adlı fərsiz bir oğlu var imiş. (Nağıl).

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • FƏRSİZ FƏRSİZ (əlindən iş gəlməyən) [Güləbətin:] Məgər xanım, çox istədiyi böyük qızını demirəm, lap elə o fərsiz qızını
  • FƏRSİZ süst — küt — ölüvay
  • FƏRSİZ yararsız — gərəksiz — faydasız — xeyirsiz — səmərəsiz

Etimologiya

  • FƏRSİZ Kökü (fər) farsca “parlaq”, “işıq” deməkdir, fərsiz “işıqsız” deməkdir, amma “bacarıqsız” anlamını da əks etdirir
FƏRSƏNG
FƏRSİZLİK

Digər lüğətlərdə

взла́ять возду́шный гарниро́вка перечи́нка пивко́ подкузьми́ть чернома́зый завали́ться срыгну́ть стеклобо́й храни́ть баерак festival ichthyol lifespan mutules psychomancy scarehead time-to-climb wavery возобновиться казначей переквалифицироваться улыбнуться ясность