1. Hiylə işlədən, kələkbaz, fəndgir, bic, məkrli. Hiyləgər adam.
– [Nüşabə:] Düşmən həm güclüdür, həm də hiyləgər; Qüvvətlə, hiyləylə qazanır zəfər.
Dünyanın ən hiyləgər, mahir kələkbazları; Saat ilə təqvimə əl qata bilmədilər; Yalnız vaxtı, zamanı aldada bilmədilər.
// məc. Eyni mənada bəzi heyvanlar haqqında. Hiyləgər tülkü.
– Görünür ki, kəndə dadanmış bu qurd çox təcrübəli və hiyləgər bir qurd idi.
2. Hiylə ifadə edən. Hiyləgər baxış. – Cəfər hiyləgər bir təbəssümlə göz vurdu və qonaqları sakit eləyə-eləyə: – Qardaş, hər sirr Allah yanındadır, – [dedi] Çəmənzəminli.
