sif. İşıltısı olan, işıldayan, parıldayan. Rza bəy nədənsə hirslənib, geri daranmış və ortadan ikiyə bölünmüş işıltılı saçlarını qarışdırdı
прил. блестящий (сверкающий, светящийся), с блеском. İşıltılı gözlər блестящие глаза
işıltılı
прил. экв гузвай, цӀарцӀар гузвай (мес. чӀарар).