KƏCBİN

sif. [ fars. ] köhn.
1. Çəpgöz, qıyıqgöz, çaş. Kəcbin adam.
2. məc. Əyri gözlə baxan, hər şeyi əyri görən, yaxşı bir şey görməyən, xeyirxah olmayan.
[Böyükxanım] şəhla gözlərin insaniyyətcə nə qədər kəcbin olduğunu düşünmüşdü. M.S.Ordubadi.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • KƏCBİN kəcbin bax çəpgöz(lü)
KƏCAVƏ
KƏCBİNLİK

Digər lüğətlərdə