ÇÖHR(Ə) f. üz, sifət
f. «üz işıqlandıran» m. gözəl
f. üz açan, üz göstərən
f. üzə çıxan, aydınlaşan; zahir, aşkar
f. bəzəkçi
f. 1) üzünü qırxan, üzüqırxıq; 2) m. dinsiz
f. 1) ağac; 2) taxta; 3) əlağacı. Çubi-Çin jenşen (dərman bitkisi)
ə. ərəb əlifbasının 8-ci, fars və əski Azərbaycan əlifbalarının 10-cu hərfi; əbcəd hesabında 4 rəqəmini ifadə edir
DA’ ə. azar, xəstəlik, dərd
ə. minik və ya yük heyvanı; dördayaqlı
ə. qiyamətdə Dəccalla zühur edəcək bir heyvan
DAD1 f. 1) ədalət, insaf; ədalət məhkəməsi; 2) qarşılıq, əvəz; 3) cəza; 4) aman, haray, yardıma çağırış
f. Allah; Tanrı
f. ədalətli, insaflı
f. veriliş; verilmiş
f. qardaş
f. bax dadgüstər
f. 1) ədalətli adam; 2) hakim
f. 1) imdada çağıran, fəryada çağıran; 2) şikayət edən, şikayətçi; 3) iddiaçı
f. dada çatan, fəryada yetişən // arxa, kömək
f. haray, aman
f. alver, alış-veriş
ə. dəf edən, rədd edən, qovub çıxaran
f. 1) qızğın dəmirlə vurulan nişan, damğa; 2) çox isti, yandırıcı; 3) m. dərd, qəm, qüssə, kədər. Dağı-dəruni daxili dərd
ə. çox görkəmli (şəxsiyyət); qeyri-adi istedada malik
ə. və f. dahicəsinə, dahi kimi
f. müsibət, bəla
ə. iç, içəri
ə. daxilən, içəridən, içərisindən
DAXİLİ(YYƏ) 1) ölkənin daxili işlərinə baxan idarə; 2) ölkənin daxilinə aid olan
ə. 1) dua edən, duaçı; 2) səbəbkar, bais; 3) iddia, tələb; 4) arzu, dilək
DAİM(A) ə. 1) davam edən, arası kəsilməyən; 2) həmişə, daim
ə. həmişəlik, əbədi
ə. həmişə yaxşılıq edən
ə. həmişə, əbədi, daim
DAİMÜL’ƏZAB ə. həmişə əzab çəkən, həmişə əziyyətdə olan
DAİMÜL’ÖVQAT ə. hər vaxt, həmişə, daim
ə. borc verən; alacaqlı
ə. 1) dövr edən, dönən, dolanan; 2) fəaliyyətdə olan, istifadə edilən; 3) haqqında, barəsində
1) bütün nöqtələri mərkəzindən eyni məsafədə olan qapalı əyri xətt; 2) həmin xəttin içərisində qalan yuvarlaq yer; sahə; 3) binanın bölündüyü hissələr
ə. dönərək; dolaşaraq
ə. dairə şəklində olan, girdə
səbəb, bais
DAL1 ə. 1) ərəb, fars və əski Azərbaycan əlifbalarında hərfinin adı; 2) m. beli bükülmüş; qocalmış. DAL2 f
ə. delta
ə. dəlalət edən, sübut edən
DAM1 f. 1) tor, tələ; 2) həbsxana; 3) m. hiylə, kələk. DAM2 f. 1) ev heyvanı // heyvan; 2) ov quşu