KORUŞ

sif.is. dan.
1. Gözü yaxşı görməyən, gözü zəif görən. Koruş kişi. Koruş qız.
2. məh. Küt. Koruş bıçaq. Koruş balta.
KORUN-KORUN
KORUŞLUQ

Digər lüğətlərdə