KƏNAR(Ə)
f. 1) qıraq, dövrə; 2) sahil; 3) uc, guşə; 4) ətraf, tərəf; 5) kitabın, məktubun qırağında yazılan yazı, haşiyə; 6) qucaq.
KƏNAR(Ə)
f. 1) qıraq, dövrə; 2) sahil; 3) uc, guşə; 4) ətraf, tərəf; 5) kitabın, məktubun qırağında yazılan yazı, haşiyə; 6) qucaq.
[fars.] 1. bax qıraq 1-ci mənada. Çayın kənarı. Yolun kənarı. – …Bir həyətdə bir müsəlman arvadı arxın kənarında qab yuyurdu
Tam oxu »I сущ. 1. край: 1) предельная линия, ограничивающая поверхность чего-л., а также часть поверхности. Stolun kənarı край стола, səkinin kənarı край трот
Tam oxu »1. берег, побережье; 2. край, окраина; 3. побочный, сторонний; 4. не свой, посторонний;
Tam oxu »I. i. 1. (bir şeyin ğıraq qurtaracağı) edge, brink; uçurumun ~ı edge / brink of a precipice; stolun ~ı edge of a table; (çalanın, quyunun, qədəhin, kü
Tam oxu »[fars.] 1. къерех; регъел (кил. qıraq 1); çayın kənarı вацӀун къерех; yolun kənarı рекьин къерех; 2. прил
Tam oxu »1) is. extrémité f ; bout m ; bord m ; côté m ; səhifənin ~ı marge f ; 2) sif. d’autrui, étrang//er, -ère, inconnu, -e ; lointain, -e, éloigné, -e ; à
Tam oxu »