1. bax lövbər.
Gəmilərin ləngərini salıb dedilər: – Bu nəzirədə bir müddət seyr edək. ().
Küçələr izdihamla çalxanır; Yükü ağır bir gəminin ləngəri kimi.
□ Ləngər vurmaq (vermək) – durmadan gah bir tərəfə, gah o biri tərəfə əyilmək; yatıb-qalxmaq, yellənmək, yırğalanmaq.
Gəmi ağır-ağır ləngər vurub, körpüdən aralanmağa başladı.
[Tank] ləngər vuraraq … yaxınlaşırdı.
2. Müvazinəti saxlamaq üçün əldə tutulan uzun ağac (adətən kəndirbazlar əllərində tuturlar).
Bir gənc əlinə uzun, şüyül bir ağac – müvazinət ağacı (ləngər) alaraq, kəndirin üstündə rəqs edərdi.
// Tərəzidə və başqa cihazlarda tarazlıq, müvazinət göstərən mil.
[Məşədi Möhsün] daşlar çatışmadıqda, kasanın ləngəri yerdən qalxanadək əlinə gələni tərəziyə atır.
// Məc. mənada. Çox bilib az danışmaq igidin ləngəridi. ( Ata. sözü ).
3. Ləngərlə şəklində zərf – ağır-ağır, yavaş-yavaş. Ləngərlə getmək.
– Koxa atın yalmanından tutub ləngərlə qalxdı.
Ağır, yaylı qapının bir tayı ləngərlə aralanmağa başladı.
