1. is. Məsləhətçi, məsləhət verən.
[Sərdar Zaman:] O, dostlarını hələlik məşvərətçi sifətilə öz yanında saxlamış( dır)…
2. sif. Hər hansı bir məsələ haqqında fikir söyləyə bilən, lakin qərar çıxarmaq hüququ olmayan. Məşvərətçi iclas. Məşvərətçi səs.