Sakit küçələr [Midhədə] geniş göründü, … şəhər hürr və məsrur idi.
Əbdül Saranın otağına daxil olub su səpir, yelləyir, fəqət üzü məsrurdur.
// Zərf mənasında.
[Rzaquluxan:] Sənin bu dillərin … məni çox məsrur yola salır.
Sən fəqət qalib olan ordunla; Cəbhələrdə dolaşırsan məsrur.
Məsrur etmək – 1) sevindirmək, şadlandırmaq, şad etmək;
2) xoşbəxt etmək, məramına, istəyinə çatdırmaq.
Məsrur olmaq – şad olmaq, sevinmək, şadlanmaq.
Olmadın məsrur, ta mən zarü-giryan olmadım; Xatirin cəm olmadı, ta mən pərişan olmadım.
[Şeyx Sənan:] Gəldi bir şeyx o dəm üzündə niqab; Məni ta gördü, oldu pək məsrur.