MEY(Y)İT
ə. 1) cənazə, ölü, nəş; 2) m. çox zəif; arıq, sısqa.
MEY(Y)İT
ə. 1) cənazə, ölü, nəş; 2) m. çox zəif; arıq, sısqa.
is. [ər.] Ölmüş adam; cənazə, nəş. Meyiti basdırmaq. – Bir azdan sonra [Hacı Nəsirin] meyitini evə gətirdilər
Tam oxu »I сущ. 1. труп, тело, останки (мёртвое тело), мед. meyitin konservasiyası консервация трупа, meyiti qəbirdən çıxarmaq выкапывание (вырытие) трупа, mey
Tam oxu »I. i. dead body; (adam haq.) corpse; dead man*; ~ kimi cadaverous; d.d. ancaq mənim ~imin üstündən .
Tam oxu »MEYİT [Qarabirçək oğluna:] İsmayılbəyliyə getməli olsan, mənim meytimin üstündən adlayacaqsan (Ə.Vəliyev); CƏNAZƏ Peyin qat, zibil qarışdır, heyvan le
Tam oxu »is. cadavre m, corps m ; ~ kimi cadavéreu//x, - se, cadavérique ◊ bir kəsin ~inin üstündən keçmək passer sur le corps de qn ; ~inə vurmaq battre vt à
Tam oxu »