[ yun. mystika]
1. Fövqəltəbii, ilahi, gizli bir qüvvəyə inanış; insanın bilavasitə “fövqəltəbii qüvvələrlə” əlaqəyə girə bilməsinə inanan batil, elmə zidd etiqad. Orta əsr mistikası.
2. məc. Sirli, müəmmalı, anlaşılmaz, qətiyyən izahedilməz şey haqqında.