MÜRÜVVƏT

is. [ ər. ] Mərd adama və həqiqi insana xas olan yaxşı sifətlər; rəhm, insaf, mərhəmət, insanlıq. Mürüvvət sahibi. – Mürüvvətə əndazə olmaz. ( Ata. sözü ).
Yox kimsədə insafü mürüvvət; İblisəmi uymuş bəşəriyyət?! H.Cavid.
Olmasaydı bizdə, yarəb, bu məhəbbət kaş ki; Ya olaydı bu gözəllərdə mürüvvət kaş ki. C.Cabbarlı.

□ Mürüvvət etmək (eləmək) – rəhm etmək, mərhəmət göstərmək, insafa gəlmək, insanlıq göstərmək.
Mürüvvətə gəlmək – bax mürüvvət etmək.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • MÜRÜVVƏT mürüvvət bax rəhm
  • MÜRÜVVƏT mərhəmət — şəfqət — insaf
  • MÜRÜVVƏT mərdlik — cömərdlik — alicənablıq
MÜRUR
MÜRÜVVƏTLİ

Digər lüğətlərdə

акселеро́метр гру́здик кинематографи́чный под коне́ц предубеждённый птицело́вный как пивной котёл намы́литься нормализи́роваться подма́ргивание стриго́льничество толстопу́з феода́л чабре́ц alternative technology amoralism superserviceable tee-joint unk гуттаперча кропотливый перевод поджариваться приврать пятилетие