MƏŞUQƏ

is. Sevilən, sevgili (qadın), məhbubə.
Aşiq ilə məşuqə çox illər ayrı düşəndən sonra görüşüb öpüşürlər. C.Məmmədquluzadə.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • MƏŞUQƏ məşuq(ə) bax sevgili 1
  • MƏŞUQƏ sevgili — məhbubə
MƏŞUQ
MƏŞUQƏBAZ
OBASTAN VİKİ
Məşuqə
Məşuqə — münasibətdə olduğu şəxsin evli olmasına baxmayaraq həmin kişi ilə sevgi-məhəbbət münasibətlərini davam etdirən qadınlar üçün istifadə edilən ifadə. Daha çox kişi partnyorun evli olduğu vəziyyətlər üçün istifadə olunur. Belə münasibətlər zamanı kişi və qadın bir yerdə yaşamır və münasibətin vəziyyəti adətən gizli saxlanılır.

Digər lüğətlərdə