OBSTRÚKSİYA

[ lat. obstructio – maneçilik] Səs-küy salmaq, məsələyə aid olmayan uzun-uzadı çıxışlar etmək və b. yollarla iclası, yığıncağı uzatmaq və ya pozmaq (əsasən parlament mübarizəsi) üsulu.
OBSTRUKSİONİ́ZM
OBYÉKT

Digər lüğətlərdə

анса́мблевый боекомпле́кт ка́рпий леси́нка нашко́лить склёпывать распла́чиваться соболя́тник я́вочный вокабула -isation bawdry choir-stalls compo perception swidden farming symposiarch зубчатка мелодекламация монумент мощёный негритос озвереть окорка расхолаживать