sif. 1. Mütəhərrik, oynar, oynayan, daim hərəkətdə olan.
O baxışlarda dalğadan oynaq; Bir şəfəq var ki, nurdan şəffaf! A.Şaiq.
[Elxan:] …Qaldıracağım azadlıq bayrağının oynaq dalğaları [Solmazın] gülgün çöhrəsini öpəcəkdir. C.Cabbarlı.
2. Oynağan, şux. Qapı laybalay açıldı.
Gülər ürkək və oynaq bir dağ keçisi kimi irəli yeridi. C.Cabbarlı.
Sən mənim köhlənim, oynaq atımsan; Mənim yaman gündə ehtiyatımsan. M.Müşfiq.
// məc. Şux, şən, gümrah.
Həmişə sərt görünən Mərdan indi oynaq bir hal alaraq nəşə saçırdı. Çəmənzəminli.
// məc. Cilvəli, işvəkar, şux. Oynaq qız.
– Elə bil ki, lap təzəcə toy eləmiş; Cavandılar; Necə oynaq, necə şıltaq; Mehribandılar. B.Vahabzadə.
3. məc. İfadəli, təsirli, canlı; danışığa, sözə, üsluba yüngüllük, oynaqlıq, gözəllik verən. Oynaq dil. Oynaq ifadələr.
– [Cabbarlının] əsərlərindəki qanadlı sözlər, oynaq cümlələr dillərdə dolaşırdı. S.Rəhman.