PARLAMAQ


1. bax parıldamaq.
Vaqifin sınaqlı gözləri arvadına rast gələrək parladı. Çəmənzəminli.
Ulduzlar da parlayır bir cüt qara gözüntək… M.Rahim.

2. f. məc. Ad-san qazanmaq, nüfuz və etibar qazanmaq, adı yüksəlmək, adı çıxmaq, ad qazanmaq.
Burda Lomonosov qalxdı, parladı; Oldu kainata məşəl dühası. M.Rahim.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • PARLAMAQ işıldamaq — şəfəqlənmək
  • PARLAMAQ PARLAMAQ [Əli:] Allahdan diləyim budur ki, sizin səadət günəşi Saratovda parlasın (Çəmənzəminli); BƏRQ VURMAQ/ VERMƏK

Etimologiya

  • PARLAMAQ Kökü (par) təqlidi sözdür (yada sal; parıltı), ondan feil əmələ gəlib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
PARLAMA
PARLAMAN

Digər lüğətlərdə