PEYVƏSTƏ

is. [ fars. ] klas. Daim, həmişə, müttəsil.
Peyvəstə bizə yetər bəlası; Novfəl qəzəbindən et qiyası. Füzuli.
Çox çəkir hicrini Vaqifi-xəstə; Leylü nahar, şamü səhər peyvəstə. M.P.Vaqif.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • PEYVƏSTƏ peyvəstə bax həmişə
PEYVƏNDLƏMƏK
PƏDƏR
OBASTAN VİKİ
Peyvəstə Qadınəfəndi
Peyvəstə Qadınəfəndi (10 may 1873, Pisunda – 1944, Paris) — 34. Osmanlı sultanı II Əbdülhəmidin onuncu xanımı. Əslən abxaz olan Peyvəstə xanımın əsl adı Rabiyədir. Sultan Muradın son xanımlarından Filiztən xanımın dayısı qızıdır. Ailəsi 1877–1878 Rus-Osmanlı müharibəsi səbəbilə Osmanlı torpaqlarına köç etmiş, kiçik Rabiyə isə Osmanlı sarayına təslim edildi. Sarayda Sultan Əbdülhəmidin ilk xanımı Nazikəda xanımın xidmətinə verilən rabiyənin adı dəyişdirildi və Peyvəstə qoyuldu. Çox keçmədən Sultan Əbdülhəmidin diqqətini cəlb etdi və cütlük 24 yanvar 1893-cü ildə Ulduz sarayında evləndi. Bir il sonra yeganə övladı olan Şahzadə Əbdürrəhim Hayri Əfəndini dünyaya gətirdi. Ancaq çox keçmədən Sultan Əbdülhəmid növbəti xanımıyla evləndi və Peyvəstə xanım gözdən düşdü. Padşahın digər xanımı Sazkar xanımla yaxın dost olan Peyvəstə xanım övladının tərbiyəsi ilə məşğul olmağa başladı.

Digər lüğətlərdə