PİNƏ

is. [ fars. ]
1. Yamaq (ayaqqabıda).
□ Pinə eləmək – yamamaq.
Otur evdə, atanın eylə pinə çul-çuxasın. C.Cabbarlı.

2. Döyənək.
□ Pinə bağlamaq – döyənək olmaq. İşləməkdən əli pinə bağlayıb.
– Namaz qılmaqdan [Şeyx İbrahimin] alnı pinə bağlamışdı. P.Makulu.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • PİNƏ pinə bax 1. yamaq; 2. döyənək
  • PİNƏ yamaq

Etimologiya

  • PİNƏ Farscadır “yamaq” deməkdir ( yada sal: pinəçi). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
PİNCLƏMƏK
PİNƏÇİ

Digər lüğətlərdə