zərf və
sif. [
fars. ]
1. Bir yerdə və müntəzəm halda olmayan; nizamsız, qarmaqarışıq, dağınıq.
Qoşun dəstə-dəstə, pərakəndə bir halda gəlib-keçirdi. Çəmənzəminli.
Direktor masanın üstündə pərakəndə halda olan kağızları nizama saldı. Q.İlkin.
□ Pərakəndə düşmək (olmaq) – dağılmaq, dağınıq hala düşmək, mütəşəkkilliyini itirmək, darmadağın olmaq.
[Qasid:] Yerdə qalanın bir hissəsi Cəfərqulu xan tərəfə keçdi və qalanı pərakəndə olub, hərəsi bir yana qaçdı. Ə.Haqverdiyev.
[Hadi Lələ:] Bu xanədanın, dağılıb pərakəndə düşməyinə bais olma. S.S.Axundov.
2. Dağınıq, pərişan.
…Nərgizin görkəmi, Mixailin pərakəndə saqqalı karıxmış Gön Çərkəzin inamını artırırdı. B.Bayramov.
[Məryəmin] pərakəndə halda çiyninə səpilmiş uzun şabalıdı saçları, təzə açmış gül kimi saf çöhrəsi … Səlimi məst edirdi. H.Seyidbəyli.
◊ Pərakəndə satış tic. – topdan deyil, ədədlə və ya az miqdarlarla satılan, yaxud alınan (istehlak malları haqqında).
…Çoxişlənən mallar üçün aşağı salınan vahid dövlət pərakəndə satış qiymətləri qoyulmuşdu. (Qəzetlərdən).