QINC

is. [ ər. ğunc] Naz, qəmzə, işvə, özünü əzib-büzmə.
Başı kəllədən daraqlı, ətəyi yerlə sürünən xanım qıncla (z.) “buyurun” deyib ağzını büzdü. S.Rəhimov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • QINC qınc bax naz
QINANMAQ
QINCANMA

Digər lüğətlərdə