1. Çirkin, yaraşıqsız, kifir. Qəbih üz. Qəbih əndam.
2. Qəbahətli, nalayiq, yaraşmayan, ləyaqətsiz, pis. Qəbih söz. Qəbih iş.
– [Qəmər:] Yox, özgənin məktubunu oxumaq qəbih şeydir.
Adamlara ləqəb qoymaq keçmişin qəbih adətlərindən biri idi.
QƏBİH
sif. [ ər. ] köhn.
1. Çirkin, yaraşıqsız, kifir. Qəbih üz. Qəbih əndam.
2. Qəbahətli, nalayiq, yaraşmayan, ləyaqətsiz, pis. Qəbih söz. Qəbih iş.
1. Çirkin, yaraşıqsız, kifir. Qəbih üz. Qəbih əndam.
2. Qəbahətli, nalayiq, yaraşmayan, ləyaqətsiz, pis. Qəbih söz. Qəbih iş.