QALATMAQ

icb.
1. Bir-birinin üstünə yığdırmaq, komalatmaq. Odunları bir yerə qalatmaq.
2. Ocağa, sobaya və s.-yə odun, kömür qoydurub yandırtmaq. Ocağı qalatmaq. Təndiri qalatmaq.
– Hər şeyin çarəsi var! – deyə Vaqif lələni çağırıb buxarını təzədən qalatdırdı. Çəmənzəminli.
Havada kəsici bir sazaq olduğundan, dəmir peçi də qalatdırmışdım. M.İbrahimov.

QALATMA
QALAY

Digər lüğətlərdə

гекачепи́ст канниба́л лужёный люминесци́ровать подгру́зка наброситься, накинуться как саранча объединя́ть оппоне́нтский пу́ншик репресси́рованный терпе́ться королева altichamber crooked nail excalate gigantomania hexastichon klatch memorably moulding paraphasia shrapnel solvency камуфляж оконфузить