QARINQULU

sif.is. Qarnına qul olan, qarnına həddindən artıq qulluq edən, çoxyeyən; doymaz, yeyimcil. Qarınqulu adam. – Qarınqulu yeməkdə qoçaq olar, köməkdə naçaq. ( Ata. sözü ).
Var idi bir qarınqulu abid. S.Ə.Şirvani.
Bu oğlanın yaman qarınqulu olduğunu bütün yoldaşları bilirdi. Ə.Əbülhəsən.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • QARINQULU QARINQULU (həddindən artıq çox yeyən adam), AC QURD (məc.), ACGÖDƏN (dan.), ACGÖZ(LÜ) (bax), ÇOXYEYƏN, DƏLƏQARIN (dan
  • QARINQULU yeyimcil

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • QARINQULU QARINQULU – GÖZÜTOX Belə sualı ancaq tənbəl və qarınqulu adam verə bilər (S.Vəliyev); Şaiq gözütox, başıaşağı bir kəsdir
QARINƏNƏ
QARINQULULUQ

Digər lüğətlərdə