QIRPILMAQ


1. məch. Kənarları, ucları, başları və s. kəsilmək, vurulmaq, qopardılmaq.
2. t-siz. Tez açılıb yumulmaq, açılıbörtülmək. Gözləri qırpılmaq.
– Bahadırın kirpikləri qırpıldı. M.Hüseyn.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • QIRPILMAQ diksinmək — qımıldanmaq — tərpənmək
QIRPILMA
QIRPIM

Digər lüğətlərdə