SÜRÜŞƏK

sif. Tamamilə hamar, üstündə hərəkətə mane olacaq heç bir ilişik olmayan, üzərində heç bir şeyi saxlamayan. Sürüşkən yol. Sürüşkən buz. Sürüşkən qaya.
– Uşaq nə qədər çapaladısa, sürüşkən xəndəkdən çıxa bilmədi. M.İbrahimov.
Ancaq sürüşkən otların üstü və sıx qamışların arası ilə yeyin getmək o qədər də asan bir iş deyildi. M.Rzaquluzadə.
Sürüşkən daşın arasında bəzən balığın ancaq quyruğunun ucu ələ dəyərdi. İ.Hüseynov.

SÜRÜŞDÜRMƏK
SÜRÜŞKƏN

Digər lüğətlərdə