1. Bir şeyin ətrafına, dövrəsinə dolanmaq, dövrələnmək.
Gülab ilə sığallanır, sulanır; Baş qoyur, sarılır qulağa zülfün.
[Xanımın] çəhrayı arxalıq sinəsində yarımdairə təşkil edərək qızıl toqqa sarılmış ( f.sif. ) incə belində düymələnmişdi.
2. Bükülmək. Parça kağıza sarılıb.
– Tüfəng yağlı bir əsgiyə sarılıb küncdə qoyulmuşdu.
3. məc. Bir-birini qucaqlamaq, qucaqlaşmaq.
Kiçik daxmada üç nəfər fəlakətzədə xəyalat içində huşa gedib bir-birinə sarılmışdı.
Ana-qız bir-birlərinə sarıldılar.
4. məc. Bir şeydən bərk-bərk yapışmaq, böyük həvəslə, şövqlə bir şeyə girişmək.
Bu varlığınla sarıl zəhmət ilə biliyə; Başın dönsün günəşə, qolların bir çəliyə.
Deyirlər sarılıb diləklərinə; Zəhmətə məftunsan bir aşıq kimi.
□ Qələmə sarılmaq – yazmağa, yazıçılığa, mühərrirliyə başlamaq.
Nurcabbarın ürəyi dolu idi və ürəyini boşaltmaq üçün qələmə sarılmaqdan savayı əncam görmürdü…
◊ Silaha (qılınca) sarılmaq – silahla silahlanmaq, qılıncla silahlanmaq, əlinə silah (qılınc) götürmək, silahdan (qılıncdan) yapışmaq.
Bu gün silaha sarılaraq [inqilab] mübarizəsinə qalxan bütün təbrizlilər bilməli və yaddan çıxarmamalıdır ki, hazırda başladığımız bu qiyam rus xalqının əleyhinə deyil.
[Elçin:] Ağvan cəngavəri on səkkiz yaşından qılınca sarılır.