SEHRLƏNMƏK

məch.
1. bax ovsunlanmaq.
[Ayna] artıq tamamilə sehrlənmişdi. Ə.Məmmədxanlı.

2. məc. Valeh olmaq, məftun olmaq, vəcdə gəlmək.
O bu ilk dialoqda Hüseynin füsunkar səsindən sehrlənmişdi. S.Rəhman.

SEHRLƏNMƏ
SEHRLİ

Digər lüğətlərdə