1. Gic, ağıldan kəm, axmaq, sarsaq. Səfeh adam. Səfeh iş.
– [Hacı Mehdi:] Səfeh şeydir, gündə biri gəlir, çığırırbağırır, gedir.
// İs. mənasında.
O ki Səfdərqulu ağanın oğludur, o da səfehin birisidir; veyil-veyil gəzməkdən savayı bir işi yoxdur.
// Zərf mənasında. Səfeh danışmaq. Səfeh iş görmək.
2. Vecsiz, mənasız, boş, yaramaz. Səfeh hərəkət. Səfeh söhbətlər.
// Bəzən söyüş kimi işlənir.
Nə eyib olacaq, səfeh, sənə deyirəm ki, olmaz da!
