TAPAN

I
(Ağdam, Cəbrayıl)
qoyunları salmaq üçün qamışdan tikilmiş ağıl. – Çoban qoyunu tapana yığdı (Cəbrayıl)
II
(Bakı, Cəbrayıl, Kürdəmir, Mingəçevir, Salyan, Zəngilan)
qamış çəpər. – Gərəx’ qəmiş qırax ki, tapan çəkəx’ (Zəngilan); – Tapdım, tapana saçdım (Salyan); – Qamış tapan yaman yaxşı olur (Cəbrayıl)
III
(Əli Bayramlı, Füzuli, Kürdəmir)
qamışdan hörülmüş çəpəri möhkəm saxlamaq üçün vurulan dayaq. – Çəpərin tapanını elə bərkit ki, so:radan tərpənməsin (Əli Bayramlı); – Çəpərə tapan vur (Füzuli)
IV
(Borçalı, Gədəbəy, Qazax, Ordubad, Şahbuz, Tərtər)
əkin sahəsini hamarlamaq üçün ağac mala. – Tapan kəsəx’li yerrəri düzəldir (Borçalı); – Tapan göyrüş ağajınnan oley (Gədəbəy); – Tapan yeri ütülüyür (Tərtər); – Yer keşələndə tapannan tapannıyırıx, olur yumuşax (Ordubad)
V
(Tovuz)
cəhrənin oturacağı. – Cəhrə tapanın üsdündə durur