1. Batqın, batmış, batıq (səs haqqında).
Mərsiyəxan … bir neçə nərə çəkib, tutqun səsi ilə çığırdı.
Tutqun kal səsilə telefon yenə; – Dur gəl, sözüm vardır! – deyir Hüseynə.
2. məc. Qəmli, kədərli, məyus, pərişan, qəmgin, qaşqabaqlı. Tutqun üz. Tutqun görünüş.
– Tutqun, məhzun sima ilə sakit, şirin yatmışdır; Döşündəki az yaradan qan fəvvarə atmışdır.
Cəlal dəyişmişdir, Cəlal tutqundur; Xəyalı dağınıq, fikri uçqundur.
3. Açıq olmayan, buludlu. Tutqun hava. Göyün üzü tutqundur.
// məc. Kədərləndirici, cansıxıcı, darıxdırıcı.
…Getdikcə hava sərtləşir, tutqun payız ruzgarı sərt bir qışa çevrilməyə başlayırdı.
Hava tutqun olan kimi Əziz də bikef idi.
4. məc. Üstüörtülü, aydın olmayan, dumanlı, anlaşılmaz. Tutqun iş.
– [Bəhlul:] Düşünməli, bir çox tutqun mətləbləri aydınlaşdırmalı oldum.
5. Zəif, ölgün, donuq.
Yağışın arasında küçələrdə yanan elektrik işıqları tutqun bir ziya nəşr edirdi.
Çırağın tutqun işığında [Qaragünənin] iri, ətli üzündəki çopurlar daha dərin görünürdü.
6. məc. Gərgin, qızğın.
İşin ən tutqun vaxtı, yorğun və əzgin bir halda hisli-paslı paltarın içində Nadir yatmaq üçün evə gəldi.
7. Açıq olmayan, tünd (rəng haqqında).
[Boz Ukrayna qaramalı] əsasən boz, gümüşü, yaxud tutqun polad rəngindədir, belində uzunu ağımtıl zolaq vardır. “”.
