XARİQƏ

is. [ ər. ]
1. İnsanda heyranlıq doğuran şey, hadisə; möcüzə. bax xariqüladə.
2. məc. Adama xariqə kimi görünən, xariqə sayıla bilən şey, qeyri-adi, görünməmiş şey. İnsanın zəkası xariqələr yaradır.
[Nəcməddin] Böyük şairin [Nizaminin] bu qədər qilu-qal içərisində keçən günləri sakit bir həyatın qucağında xariqələr, möcüzələr dolu şeirlər yaratmağa sərf olunacaqdır. M.S.Ordubadi.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • XARİQƏ möcüzə — qeyri-adi — qəribə — əcaib — xariqüladə
  • XARİQƏ xariqə bax möcüzə
XARİCİYYƏ
XARİQƏLİ

Digər lüğətlərdə