1. Gözəl, göyçək, xoşsima, qanışirin.
Abbas uzunboylu, nazikbədən, ağbənizli, alagözlü, xoşsifət bir uşaq idi.
Mən geri çəkilib, bu xoşsifət qadına müdirin stoluna yaxın durmaq üçün yol verdim.
2. məc. Gülərüzlü, xoşrəftar, nəvazişkar; xeyirxah, səmimi.
Koroğlu baxdı ki, nalbənd çox xoşsifət bir kişidir. “”.
Fərmanı sözün tam mənasında gülərüz və xoşsifət adlandırmaq olardı.
Aslan bu xoşsifət adamları lap ilk gündən sevməyə başladı.