1. İtələyib, vurub, yaxud bərk toxunub yerə salmaq, yerə düşürtmək, yerə vurmaq; aşırmaq. Öküzü nallamaq üçün yerə yıxdılar. Külək adamı yıxır.
// Üzərindən atmaq, yerə salmaq, devirmək, yerə vurmaq. Uşağı at yıxdı.
2. Yanı üstə qoymaq.
3. Bütün ağırlığı ilə düşmək, salmaq.
[Kiçikxanım] güclə özünü taxtın üstünə yıxdı.
4. Uçurmaq, dağıtmaq, xaraba qoymaq, viran etmək. Divarı yıxmaq.
– Yıxar qayaları, atar dağları; Kəməndinə salar Koroğlu səni. “”.
Böyük bir dünyanı yıxmaq, uçurmaq; Yerində başqa bir dünya da qurmaq?
5. Güləşmədə: basmaq, məğlub etmək.
[Xəlfə:] …Süleymanı bu vaxtadək yıxan olmamışdı, elə verdin xoruzunu qoltuğuna!…
6. məc. Devirmək, zorla hakimiyyəti əlindən almaq. İstismarçı sinifləri yıxmaq.
// məc. Mövqeyindən, vəzifəsindən düşürmək; mövqeyindən, vəzifəsindən düşməsinə nail olmaq.
7. Atmaq, həvalə etmək, yükləmək (adətən tərkiblərdə). Üzərinə yıxmaq. Üstünə yıxmaq. Öhdəsinə yıxmaq.
– Deməli, biz ərin günahını arvadın boynuna yıxmaqda haqlı deyilik?