– [Koroğlu] ağlamayan, yalvarmayan düşməni öldürməzdi, bağışlayardı. “ ”.
Evimizdən ayrılanda çox da tələsmirdim, amma xalamın yalvarmağı yadıma düşəndə bir qədər ayaq götürdüm.
Bu halda – Şərifə [Zeynalın] qarşısında diz çöküb ağladığı halda, yalvaran bir vəziyyət aldı.