□ Zail etmək (eyləmək) – puç etmək, yox etmək, məhv etmək, heçə çıxarmaq.
Nə gözəldir sənin şirin sözlərin; Zail etdi məni ala gözlərin.
Zakirəm, eylədin əqlimi zail; Olmaz belə surət, belə şəmail…
Gərdənə yaraşır qızıl hamayıl; Görənin ağlını edibdi zayıl…
Vaiz demə kim, zail edər əqli ziyalə; Badə gətirər mərdümi-huşyarı kəmalə.
Zail olmaq – keçmək, yox olmaq.
Heyhat ki, tədbir ola bu xanəxərabə; Zail olub əqli.
Vaxtı ilə [Ceyranın] üzündə gördüyüm solğun məhzunluq büsbütün zail olmuşdu.
Lakin şəhərə düşən birinci bombadan o diksinincə, elə bil, dərhal aradan bu illər qalxıb zail oldu.
