1. Şiddətli həyəcan, ağrı, əziyyət, əzab və s. təsirindən zarıltı səsi çıxarmaq; inildəmək.
[Sofiya:] Allah xatirinə məndən əl çəkin, günahımı artırmayın, – deyir, ağır bir xəstə kimi zarıldayırdı.
Getdikcə ağır nəfəs alan Niyaz zarıldadı.
2. Zar-zar ağlamaq. Uşaq zarıldayır.
– Axşamçağı soyuqdan paltonuma bürünüb bazardan keçdikdə gördüm, bir dükanın qabağında üç uşaq durub zarıldayırdı.
Uşaqlar “mən acmışam”, deyə zarıldayırdı( lar).