ZƏDƏLİ

sif. Zədəsi olan, zədə dəymiş; əzik. Zədəli yer. Zədəli bədən.
– Qarı isə ömrünün son çağında onun dərdini dinləyən adama zədəli qəlbi ilə hörmət bəsləyir. S.Rəhimov.
Qayçılayanlar isə şüşə kimi ağ, qara salxımları zədəli gilədən təmizləyirdilər. Mir Cəlal.

// məc. Yaralı.
Bu əllər yad əlidi; Köməyim dad əlidi; Gedirsən, tez qayıt gəl; Ürəyim zədəlidi. (Bayatı).

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ZƏDƏLİ əzik — yaralı — sınıq

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • ZƏDƏLİ ZƏDƏLİ – SAĞLAM Qayçılayanlar isə şüşə kimi ağ, qara salxımları zədəli gilədən təmizləyirdilər (Mir Cəlal); Gənc sağlam salxımları bir tərəfə qoydu (“
ZƏDƏLƏNMİŞ
ZƏDƏLİLİK

Digər lüğətlərdə