1. Dərrakə, anlaq, düşünmə; dərk etmə, anlama qabiliyyəti.
□ Şüuru dolaşmaq – sözünü, işini, hərəkətini bilməmək; ağlı çaşmaq.
Şüuruna çatmaq – başa düşmək, anlamaq.
// Şüurluluq. Şüurun inkişafı tərbiyənin ən əsas məqsədlərindən biridir.
Şüurunu itirmək – 1) bayılmaq, ağlını itirmək. Xəstə qızdırmanın şiddətindən şüurunu itirdi.
2) dəli olmaq, sərsəmləmək, ağlı başından çıxmaq.
2. Düşüncə, ağıl, fəhm.
// Qanacaq.
3. İctimai həyatın insan və ya bir qrup adam tərəfindən dərk edilməsi, başa düşülməsi, anlaşılması. Siyasi şüurun artması. Vətəndaşlıq şüuru.
4. fəls. psix. İnsan beyninin gerçəkliyi əks etdirmə prosesi. Şüur beynin funksiyasıdır. Materiyanın birinciliyi və şüurun ikinciliyi.
// Müəyyən ictimai sinifləri təmsil edən adamların psixologiyası, siyasi və fəlsəfi baxışları, dini, bədii və s. görüşləri. Varlıq şüuru müəyyən edir. İctimai şüur. Dini şüurun formaları.