İBRƏTLİ

sif. İbrət ola bilən, ibrət verən, ibrət alınmalı, nümunə götürülə bilən, ibrətverici, özü üçün dərs ala bilən. İbrətli hadisə.
– Əkbər siz deyən adamlardan olmasa da, özünə görə ibrətli həyat yolu var. Mir Cəlal.

İBRƏTLƏNMƏK
İBRƏTVERİCİ

Digər lüğətlərdə

карбору́ндовый околёсный утя́гивание древова́л кроше́ моди́стка невыноси́мость обла́ва оглоу́шить парке́тина укоси́ть коса dipsology heartbeat interested leaf roll Platte sexfoil trivium zoophobous бездарно лихорадочность расстраивать случаться экономичность