İBRƏTLİ

sif. İbrət ola bilən, ibrət verən, ibrət alınmalı, nümunə götürülə bilən, ibrətverici, özü üçün dərs ala bilən. İbrətli hadisə.
– Əkbər siz deyən adamlardan olmasa da, özünə görə ibrətli həyat yolu var. Mir Cəlal.

İBRƏTLƏNMƏK
İBRƏTVERİCİ

Digər lüğətlərdə

гласи́ть ль ЭКГ-диагно́стика аттестат зре́лости вездехо́д имерети́нцы ки́пенный клинч неразделённость педо́лог учи́лка analysing autres moeurs civil-law Herodian materialize monocracy mordacious painted lady pouch uracyl гудение орфоэпия схватка ястребиный