ETİLA

[ ər. ] tənt. klas. Yüksəlmə, ucalma; yüksəklərə qalxma, yüksəliş; tərəqqi.
Mən bu sözlərimlə nə dedim bilsən: – Çırpın üfüqlərə, uç etilaya! S.Vurğun.

ETİ́L
ETİLÉN

Digər lüğətlərdə

а́гница зашмы́гать инфлуэ́нца махая́на невозде́ржно плеска́ние подкра́шивание позапасти́сь разопре́лый расклёшиваться што́льневый движе́нческий кавалерга́рдский подплыва́ть мусить проникнуть сюсюка чирей bench-test bush jacket disemploy Eolian obey pettle two-armed bandit