1. Dilimizdə yalğım (ilğım), altun (yaltun), ulduz (yalduz), alov (yalov) sözləri var və hamısı “od, işıq, istilik, parıltı”anlamını verən al (ul) etimonu zəminində əmələ gəlmiş kökdaş sözlərdir. Yalın, yalqız, yalquzaq sözlərində isə yal yuxarıdakılarla bağlı deyil, “lüt”anlamını verir. Alt, alçaq, aşağı sözləri də kökdaşdır və il (aşağı) etimonu ilə bağlıdır. Göründüyü kimi, al sözü dilimizdə üç müxtəlif mənaya malik olub.
2. Al layu (od rəngli, qırmızı təhər, közə oxşar) demək olub.
is. Yanan bir şeydən çıxan od. Tonqalın alovu uzaqdan görünür. Yanğının alovu hər tərəfi işıqlandırır
Полностью »сущ. пламя: 1. огонь. Tonqalın alovu пламя костра, alovun şölələri отблески пламени, alovun dilləri языки пламени 2
Полностью »i. flame, flare; blaze; ~ bürümək to catch* / to take* fire, to become* inflamed; ~un dilləri tongues of flame; qəzəb ~ları the flames of anger / wrat
Полностью »сущ. ялав, цӀай (куькӀвена ккузвай затӀунай акъатдай цӀун мурцар); müharibə alovu пер. дяведин ялав.
Полностью »is. flamme f ; feu m ; braise f ; ~lanmaq (~ almaq) enflammer (s’) ; prendre feu ; embraser (s’)(bərk yanmaq, alışıb yanmaq) ; 2) məc
Полностью »
